Drogie Koleżanki,
zachęcam do lektury najnowszego Kurierka. Znajdziecie tu sporo wiadomości z niepokalańskich domów:
Oczywiście dodamy też nieco wspominkowych opowieści. Miłego czytania!
Pomóżcie zaopiekować się dziećmi z najbiedniejszej dzielnicy Wałbrzycha.
acie nas, wiecie, że każdy grosz przeznaczymy na dzieci!
Wystarczy wpisać do deklaracji podatkowej numer KRS Fundacji: 0000424484.
Zbieramy fundusze na żywienie, zajęcia edukacyjne, pensje dla wychowawczyń. Pomóżcie!
Fundacja Edukacyjna im. Siostry Wandy Garczyńskiej https://fundacjagarczynskiej.wordpress.com.
E-MAIL: fundacja(at)niepokalanki.pl,
ADRES: Pl. Marceliny Darowskiej 1A,
58-305 Wałbrzych,
Konto fundacji:
PKO B.P. 55102050950000500201522549
Dla datków spoza Polski: SWIFT Banku PKO B.P.: BPKOPLPW, IBAN: PL 55 1020 5095 0000 5002 0152 2549 NIP: 8862977814 KRS: 0000424484
Drodzy Przyjaciele Dzieci z Wałbrzycha,
zadbajmy o dzieci Siostry Danieli!
Przez łzy, bo nie ma innego pola widzenia od niedzieli, prosimy wszystkich przyjaciół wspierających dzieło Siostry Danieli- Fundację Garczyńskiej, o to, żeby jutro – w dniu pogrzebu S. Danieli, zamiast kwiatów, zamiast obecności na pogrzebie (w takim stanie pandemii – niewykonalne i nierozsądne), oprócz modlitwy – zrobić wpłatę na konto Fundacji, albo przekazać 1% podatku.
S.Daniela leżąc w szpitalu miała jedno zmartwienie poza chęcią powrotu do zdrowia – żeby Fundacja przetrwała, żeby nie przerwać pracy z dzieciakami, żeby mimo jej nieobecności, wszystko działo się jak zawsze….
Na pewno Siostry Niepokalanki i cała Społeczność skupiona wokół świetlicy dołożą wszelkich starań, żeby tak było, ALE – do tego potrzeba finansów… W tym trudnym dla nich czasie zróbmy to, co zaproponowała Beata Rybicka – wychowanka pierwszej klasy prowadzonej przez młodziutką wówczas Siostrę, czyli wesprzyjmy finansowo Fundację. Siostra Daniela choćby była najbardziej zmęczona, zmartwiona, to szybko podnosiła się i szła dalej. Teraz musimy ją naśladować. Dopóki ją pamiętamy, dopóki pomożemy wspierać jej dzieło w postaci Fundacji – ona będzie żyła! W nas, w dobru kierowanym do zagubionych dzieciaków.
S.Daniela nie chciałaby, żebyśmy popadli w żałobę. Odeszła cichutko – jak zwykle, żeby nie robić kłopotu swoją osobą. Ale poszła do domu Ojca. Już jest tam, gdzie jej miejsce. Teraz my musimy się pozbierać i podziękować za jej życie, za to, że ją znaliśmy, że … każdy sam najlepiej wie co jej zawdzięcza.
„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego nam dał, aby każdy kto w Niego wierzy, miał życie wieczne”.
Małgosia Najuch (dawniej Zarzycka, wychowanka Siostry Danieli, matura 1986 rok) Fundacja Edukacyjna im. Siostry Wandy Garczyńskiej FB: https://www.facebook.com/FundacjaEdukacyjna
E-MAIL: fundacja(at)niepokalanki.pl, TEL: +48 603 669 556
ADRES: Pl. Marceliny Darowskiej 1A, 58-305 Wałbrzych,
Konto fundacji: PKO B.P. 55102050950000500201522549
Dla datków spoza Polski: SWIFT Banku PKO B.P.: BPKOPLPW, IBAN: PL 55 1020 5095 0000 5002 0152 2549
NIP: 8862977814
KRS: 0000424484
Drodzy Przyjaciele, pogrzeb s. Danieli będzie w środę. Msza o 13.30 w kaplicy sióstr Niepokalanek w Wałbrzychu, potem wyjście na cmentarz, pogrzeb…
🙏Drodzy Przyjaciele, zachowajmy wspomnienia o Siostrze Danieli.
❤Zbierzmy je w patchwork, który pomoże nam zachować ją w pamięci., taką jaka była: z jej pasją do rozmów, wypraw rowerowych, z jej lekcjami historii, z jej wyprawami na Ukrainę, z opiekowaniem się fundacyjnymi dziećmi, z działaniem w szwalni.
❤Proszę napiszcie jak ją pamiętacie, jak ją spotkaliście, co wspólnego przeżyliście. Piszcie na 👉beatar077@gmail.com (Beata Rudnicka, wychowanka Siostry Danieli) i a.styrna@gmail.com (Agnieszka Styrna).
Dziś o 7.45, , po ciężkiej walce z Covid, umarła Siostra Daniela, założycielka Fundacji Siostry Garczyńskiej.
Módlmy się aby zaznała spokoju. Módlmy się aby jej dzieła były kontynuowane.
Ona już jest u swego Boga, nam pozostaje ogromny żal i smutek i świadomość, że dane nam było obcowanie z Prawdziwie Dobrą Osobą, która w każdym dostrzegała to co najlepsze.
Niech pozostanie w nas wspomnienie jej spokojnego głosu, wybuchów śmiechu, wspomnienie dotyku dłoni, jej często zatroskane westchnienia. Pomogła tak wielu. Niech odpoczywa w pokoju.
„Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania.
Tak jakbyś nie chciała, swym odejściem smucić…
tak jakbyś wierzyła w godzinę rozstania,
że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić”
Ks. J. Twardowski
Drogie Koleżanki,
mam nadzieję, że najnowszy Kurierek przyniesie Wam trochę otuchy na obecny trudny czas.
Być może roczna już pandemia przyniosła Wam załamanie zdrowotne, może ekonomiczne, społeczne. Być może jest Wam ciężko jak nigdy wcześniej. Być może wiadomości z kraju i ze świata napawają Was przerażeniem.
Kurierek na to nie pomoże. Jest jak jest i niewiele da się poradzić.
Kurierek może Wam jedynie przypomnieć, że należycie do rodziny niepokalańskiej a w rodzinie powinna panować atmosfera akceptacji, miłości i wsparcia.
Gdzielokwiek jesteście i jakiekolwiek macie problemy – jesteśmy z Wami! Pamiętajcie o swoich koleżankach i siostrach z czasów szkolnych. Mam nadzieję, że zostały Wam ciepłe wspomnienia a może i trwałe przyjaźnie.
Kochane, dzwońcie do siebie, wysyłajcie maile, messengery! Odnówcie stare zażyłości.
Czasem zwyczajne dobre słowo może naprawdę wiele.
Ściskam Was gorąco i przesyłam wyrazy otuchy. Jeszcze będzie przepięknie!
Beata Rudnicka, wychowanka szymanowska, matura 1986
Aby przeczytać Wielkanocny Kurierek- kliknij tutaj
Drogie Koleżanki,
Niniejszy Kurierek składa się z DWÓCH CZĘŚCI:
Zapraszam do lektury:
Redakcja Kurierka, Beata Rudnicka, 535 41 22 97
Kochane Dziewczyny,
załączam najnowszy, świąteczny Kurierek. Znajdziecie w nim życzenia, aktualności z niepokalańskich domów, trochę wspomnień i obszerną relację z tego co w lecie działo się w Jazłowcu. Trzymajcie się dzielnie w ten ciężki czas!
Drogie Koleżanki,
czas taki jakiś niewesoły. Może nieco Wam go rozjaśni najnowszy Kurierek?
Wszystkiego dobrego!
Drogie Koleżanki,
t
ym razem znajdziecie w Kurierku świetną opowieść Siostry Macieji o niepokalańskim domu w Szczecinku oraz życzenia Marty Mieszkowskiej na święta.
Niech kurierek przyniesie Wam nieco radości w ten trudny czas.
